پسرش به او گفت: اى پدر! چگونه مى‌توانم چنين باشم، در حالى كه تنها يك قلب دارم؟

 

لقمان گفت: «اى پسرم! اگر قلب مؤمن بيرون آورده و پاره شود، دو نور در آن دريافت مى گردد: نورى براى خوف و نورى براى رجا، كه اگر وزن شوند، هيچ يك ذرّه اى بر ديگرى ترجيح نخواهد داشت.
هر كس به خدا ايمان آورَد، سخن خدا را تصديق مى‌كند و هر كس گفته خداوند را تصديق كند، به دستور او جامه عمل مى‌پوشد . و هر كس به دستور او جامه عمل نپوشد، گفته خدا را تصديق نكرده است زيرا اين خلق و خوها، بر درستىِ يكديگر شهادت مى‌دهند. پس هر كس به خدا ايمان صادقانه داشته باشد، در عمل نيز با خدا خالصانه و خيرخواهانه رفتار مى كند و هر كه در راه خدا خالصانه و خيرخواهانه عمل كند، حقيقتا صادقانه به خدا ايمان آورده است.

 

و هر كه خدا را اطاعت كند، از او مى‌ترسد و هر كه از او بترسد، او را دوست مى‌دارد و هر كه او را دوست بدارد، از فرمانش پيروى مى كند و هر كه از فرمانش پيروى كند ، مستحقّ بهشت و رضوانش مى‌گردد ، و هر كه از رضوان الهى پيروى نكند، غضب خدا بر او هموار مى گردد. از غضب خدا ، به خدا پناه مى‌بريم!»

 

 

 

 

 «بحارالانوار، جلد13، صفحه 412»